ถ้าเรายังจำเด็กน้อยบุตรชายของพระนางกุนตีที่เกิดจากการสวดมนต์เชิญพระอาทิตย์มาประทานบุตร แล้วท้ายที่สุดพระนางกุนตีก็จำใจทิ้งบุตรลงในแม่น้ำพร้อมกับชุดเกราะและตุ้มหูที่ได้ประทานจากพระอาทิตย์ ราธียะก็คือเด็กน้อยคนนั้น เรื่องราวหลังจากนั้นเป็นเช่นไร ขอแวะมาเล่าเรื่องนี้ก่อน เพราะมีผลกับการดำเนินเรื่องในอนาคตครับ
หลังจากที่ทารกไหลตามแม่น้ำไปได้พักใหญ่ๆ ก็ปรากฏว่ามีสารถีคนหนึ่ง ชื่อว่าอธิรัฐ มาบังเอิญพบ และนำกลับมาให้ภรรยาที่ชื่อว่า ราธา ทั้งสองจึงได้ตั้งชื่อเด็กว่า ราธียะ ซึ่งมีความหมายว่า บุตรของนางราธา
เมื่อราธียะเติบโตจนอายุได้พอสมควร ในวันเกิดครบรอบ 16 ปี อธิรัฐผู้เป็นบิดาซื้อรถม้าให้ราธียะ แต่ราธียะรู้สึกว่าจิตใจของตนเองไม่ได้ต้องการจะดำเนินรอยตามบิดาผู้เป็นสารถี แต่ภายในใจโหยหาการรบและการฝึกวิชายิงธนูเพื่อเป็นใหญ่มากกว่า
เมื่อราธียะเล่าเรื่องความต้องการในจิตใจให้อธิรัฐและนางราธาฟัง ทั้งสองก็ได้บอกความจริงกับราธียะว่าแท้จริงแล้ว ราธียะไม่ใช่บุตรของตน และขอให้ราธียะออกเดินทางเพื่อแสวงหาสิ่งที่ต้องการในจิตใจเถิด
เมื่อราธียะออกเดินทาง จุดมุ่งหมายแรกก็คือการขอสมัครเป็นลูกศิษย์ของอาจารย์ผู้เก่งกาจในการยิงธนูแห่งยุคเช่นโทรณาจารย์ ราธียะจึงเดินทางไปที่เมืองหัสตินาปุระ และแอบเข้าพบกับโทรณาจารย์ หลังจากที่ราธียะบอกความต้องการให้โทรณาจารย์ทราบ โทรณาจารย์ก็ซักประวัติของราธียะพบว่าเป็นคนที่เกิดในวรรณะศูทร โทรณาจารย์จึงปฏิเสธเพราะโทรณาจารย์ตั้งใจจะสอนให้คนวรรณะกษัตริย์เท่านั้น
การปฏิเสธของโทรณาจารย์ ทำให้ราธียะผิดหวังมาก จึงเดินทางต่อไปหาอาจารย์ผู้เป็นยอดแห่งอาจารย์และตั้งใจจะฝึกฝีมือให้เก่งกาจเพื่อล้างความผิดหวังในครั้งนี้ และเป็นนักธนูผู้เก่งกาจที่สุดให้จงได้
Image