ถ้าพิจารณาดีๆ จะพบว่าบัลลังค์แห่งราชสำนักหัสตินาปุระนั้น เกิดจากน้ำมือของพระราชาปาณฑุทั้งสิ้น ไม่ว่าการวางแผนการเมือง หรือการขยายดินแดน และเมื่อท้าวปาณฑุสละราชสมบัติ ท้าวธฤตราษฏร์ผู้พระเนตรบอดก็ได้เข้ามาปกครองแทน
เมื่อถึงเวลาที่ต้องเลือกรัชทายาทเพื่อมาสืบทอดราชสมบัติ ยิ่งเป็นเรื่องที่ซับซ้อนอีก เนื่องจากถ้าพิจารณาจากวัยวุฒิแล้ว เจ้าชายยุธิษเฐียร มีอายุมากกว่าทุรโยธน์ที่เป็นโอรสของท้าวธฤตราษฏร์ ด้วยเหตุที่พระนางคานธารีแม้ว่าจะตั้งครรภ์ก่อน แต่กว่าจะคลอดทุรโยธน์ออกมาใช้เวลาถึงสองปีกว่า ทำให้ทุรโยธน์เกิดมาวันเดียวกันกับเจ้าชายภีมะ โอรสคนรองของท้าวปาณฑุ
ส่วนด้านชาวเมืองหัสตินาปุระ ยิ่งรักและสนับสนุนเจ้าชายทางฝั่งปาณฑพมากกว่าเการพอย่างท่วมท้น โดยเฉพาะเจ้าชายยุธิษเฐียร ผู้มีความสง่างาม
ผู้หลักผู้ใหญ่ในราชสำนัก ได้แก่ ท้าวภีษมะ โทรณาจารย์ และท้าววิฑูร ต่างแสดงความเห็นเป็นไปในทิศทางเดียวกัน คือสนับสนุนเจ้าชายยุธิษเฐียรมากกว่าทุรโยธน์
แม้ว่าท้าวธฤตราษฏร์ต้องการสนับสนุนทุรโยธน์เพียงใด ได้แต่เก็บความต้องการไว้ในใจ และจำใจตั้งเจ้าชายยุธิษเฐียรเป็นรัชทายาท ดำรงตำแหน่งยุวราช แน่นอนว่าต้องสร้างความไม่พอใจต่อเจ้าชายฝั่งเการพ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ทำได้เพียงนิ่งเงียบยอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้น
Image
