หลังจากที่ครอบครัวทั้งหมด เดินทางออกจากเมืองทวารกา เพื่อไปขอพรกับพระรุทร (ซึ่งก็คือพระศิวะ นั่นเอง) เพื่อให้พระนางสุภัทราหายจากอาการป่วย คงเหลือแต่เจ้าหญิงสุภัทรากับอรชุนที่อยู่ในคราบฤาษีอยู่กันเพียงลำพัง อรชุนเองก็เริ่มทนกับไฟรักที่อัดอั้นอยู่ในใจไม่ไหว จึงแอบเข้าห้องส่วนตัวของเจ้าหญิงสุภัทรา
ทางด้านเจ้าหญิงสุภัทราเมื่อเห็นชายหนุ่มที่ตนเองหลงรักเข้ามาในห้องก็มีความรู้สึกดีใจ มีความสุข รอยยิ้มที่เกิดจากความรักอันมากล้นจนเกินจะบรรยาย ทำให้ทั้งสองคนสวมกอดกันอย่างแนบแน่น ราวกับคนรักที่ไม่ได้พบเจอกันเป็นแรมปี
อรชุนตัดสินใจขอเจ้าหญิงสุภัทราแต่งงาน โดยมีเงื่อนไขว่าจะจัดพิธีแต่งงานแบบคนธรรพ์ นั่นคืออรชุนจะลักพาตัวเจ้าหญิงสุภัทรากลับไปยังกรุงอินทรปรัศถ์ หากมีใครไม่เห็นด้วยก็ให้เข้ามาขัดขวางและต่อสู้กันให้รู้แพ้รู้ชนะ
อรชุนให้สัญญากับเจ้าหญิงสุภัทราว่าจะพาตัวนางกลับกรุงอินทรปรัศถ์อย่างปลอดภัย และจะไม่มีใครที่จะสามารถมาขวางการวิวาห์ในครั้งนี้ได้อย่างแน่นอน