ในระหว่างที่ภีมะกำลังคิดหาวิธีจัดการกับท้าวชราสันธ์ ภีมะก็หันไปมองพระกฤษณะ ผู้เป็นทั้งเพื่อน พี่ และที่ปรึกษาของเหล่าพี่น้องปาณฑพอยู่เสมอๆ
พระกฤษณะเห็นภีมะมองมาเพื่อขอความช่วยเหลือ พระกฤษณะก็ก้มลงหยิบใบไม้มาหนึ่งใบ แล้วฉีกใบไม้นั้นออกเป็นสองซีก หลังจากนั้นโยนใบไม้ซีกซ้ายไปไว้ทางขวา แล้วโยนใบไม้ซีกขวาไปทางด้านซ้ายของตน เพื่อเป็นการใบ้ให้ภีมะเข้าใจอย่างไม่โจ่งแจ้งมากเกินไป
ภีมะเมื่อได้รับคำใบ้ก็เข้าใจในทันทีว่าต้องจัดการอย่างไรต่อไป อย่างไรก็ดีท้าวชราสันธ์ก็เป็นคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่ง แม้ว่าจะพอมีหนทางเอาชนะได้แล้ว ภีมะก็ไม่สามารถเอาชนะท้าวชราสันธ์ เว้นแต่ว่าต้องทุ่มเทกำลังจนท้าวชราสันธ์เพลี่ยงพล้ำเท่านั้น
ทั้งสองต่อสู้กันไปอีกพักใหญ่ๆ เวลาที่ภีมะรอคอยก็มาถึง ท้าวชราสันธ์ถูกภีมะโจมตีจนล้มฟุบคว่ำหน้าลงไปกับพื้น หลังจากนั้นภีมะก็จับเท้าของท้าวชราสันธ์แล้วฉีกร่างของท้าวชราสันธ์ออกเป็นสองซีก ภีมะทำตามคำบอกใบ้ของพระกฤษณะต่อทันที นั่นคือจับร่างซีกซ้ายของท้าวชราสันธ์โยนไปทางขวาของตน และจับร่างซีกขวาของท้าวชราสันธ์โยนไปทางด้านซ้ายของตน
เมื่อเป็นเช่นนี้ ร่างกายของท้าวชราสันธ์จากที่เคยเคลื่อนไหวมาประกบกันได้เอง กลับไม่สามารถประกบกันได้อีกต่อไป ส่งผลให้ท้าวชราสันธ์ถึงแก่ชีวิตทันที
หลังจากการตายของท้าวชราสันธ์ ก็เท่ากับพระราชาที่จะมีโอกาสในการขัดขวางพิธีราชสูยะของยุธิษฐิระก็ไม่มีอีกต่อไป ภีมะ อรชุน และพระกฤษณะดีใจมากที่จัดการท้าวชราสันธ์ได้สำเร็จ โดยเฉพาะพระกฤษณะจะดีใจมากเป็นพิเศษ เนื่องจากไม่ต้องกังวลต่อการรุกรานของท้าวชราสันธ์อีกต่อไป