เมื่อได้ยินที่กรรณะพูด พี่น้องปาณฑพทั้งห้าก็ปลดเปลื้องผ้าของตนออก ทุรโยธน์ กรรณะ และศกุนิ ต่างก็หัวเราะอย่างสะใจที่พี่น้องปาฑพทำตามที่สั่งของกรรณะแต่โดยดี แสดงว่ายินยอมรับชะตากรรมแห่งการเป็นทาสแต่โดยดี
ทางด้านพระนางเทราปทียังไม่ยอมปลดเปลื้องผ้าของตนออก พระนางมองไปยังพี่น้องปาณฑพผู้เป็นสามีของตน เพื่อหวังว่าจะมีใครสักคนจะลุกขึ้นมาช่วยเหลือพระนาง แต่ท้ายที่สุดก็ไม่เห็นว่าสามีที่ได้ชื่อว่าเป็นวีรบุรุษแห่งสงคราม เป็นถึงบุตรของพระราชาปาณฑุผู้ยิ่งใหญ่ ศิษย์ของโทรณาจารย์ผู้เป็นอาจารย์ที่เก่งกาจ จะมีทีท่าขัดขืนคำสั่งของกรรณะ และยื่นมามาช่วยพระนางแต่อย่างใด
ระหว่างที่พระนางส่งสายตาไปทางพี่น้องปาณฑพผู้เป็นสามีอยู่นั้น ทุหสาสันก็เดินเข้ามาใกล้พระนาง ทุหสาสันหัวเราะออกมาอย่างคนวิปริต ทั้งยังจับตัวของพระนางและปลดเปลื้องผ้าคลุมกายของพระนางออก ทุกคนในสภาแห่งนี้ต่างก็ตกใจกับการกระทำของทุหสาสัน แต่ทุกคนก็นิ่งเงียบ ไม่มีใครเอ่ยปากห้ามปราม และปล่อยให้ทุหสาสันเปลื้องผ้าของพระนางออกอย่างบ้าคลั่ง