หลังจากร่ำลากับหนุมาน ภีมะก็เดินทางขึ้นเหนือต่อไปอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย ตราบใดที่ยังไม่บรรลุเป้าหมายในการตามหาต้นตอของดอกไม้ปริศนา เพื่อนำมาให้พระนางเทราปทีผู้เป็นภรรยา
จนในที่สุดภีมะก็ได้พบกับสวนที่เต็มไปด้วยดอกไม้ที่ภีมะเฝ้าตามหา กลิ่นของดอกไม้หอมรัญจวน มากกว่าที่ภีมะเคยได้กลิ่นเป็นสิบเป็นร้อยเท่า ภีมะเดินเข้าไปในสวนและพบว่ามีเหล่ารากษสเฝ้ารักษาการอยู่เป็นจำนวนมาก แต่ภีมะก็เดินเข้าไปพูดคุยด้วยท่าทีเป็นมิตร
ภีมะพูดคุยกับรากษสจนได้รู้ว่าดอกไม้ที่ภีมะตามหาชื่อว่า "ดอกเสากันธิกะ" และสวนแห่งนี้เป็นของท้าวกุเวรผู้เป็นเจ้าครองเมืองอลกา
ภีมะบอกความต้องการให้รากษสทั้งหลายรับทราบ แต่รากษสทั้งหลายเกิดไม่พอใจ จึงทำท่าทางดุดัน และไล่ให้ภีมะออกไปจากดินแดนแห่งนี้เสีย ไม่เช่นนั้นก็จะใช้กำลังเข้าทำร้ายภีมะ ส่งผลให้สถานการณ์เริ่มตึงเครียดขึ้น
ส่วนภีมะเองก็ไม่ยินยอมที่จะกลับไปมือเปล่า จึงใช้กำลังเข้าต่อสู้กับรากษส แต่ด้วยฝีมือและกำลังของภีมะทำให้รากษสทั้งหลายต้องล้มตายเป็นจำนวนมาก