หลังจากพิธีราชสูยะจบลงอย่างน่าตกใจ เหล่ากษัตริย์แห่งราชสำนักหัสตินาปุระก็เดินทางกลับเมืองเช่นเดียวกับกษัตริย์พระองค์อื่นๆ โดยมีอาการเศร้าหมองที่เห็นพิธีต้องลงเอยเช่นนี้
แต่ความอิจฉาในทรัพย์สมบัติ และความแค้นของทุรโยธน์ที่มีต่อพี่น้องปาณฑพ รวมถึงเรื่องที่ตนถูกพระนางเทราปทีดูถูก ทำให้ทุรโยธน์ไม่สามารถทนอยู่นิ่งเฉยได้อีกต่อไป ทุรโยธน์นั่งคิด นอนคิด ก็ยังหาวิธีที่จะล้างแค้นพวกพี่น้องปาณฑพได้ สิ่งนี้ทำให้ทุรโยธน์กลัดกลุ้มหัวใจยิ่งนัก
วันหนึ่งทุรโยธน์เรียกศกุนิผู้เป็นลุงมาปรึกษาเรื่องจะทำอย่างไรดี ถึงจะสามารถทำให้พี่น้องปาณฑพต้องสิ้นเนื้อประดาตัว และต้องอับอายขายหน้า ศกุนินั่งคิดอยู่พักหนึ่งก็ออกไอเดียว่าตนได้ข่าวว่าท้าวยุธิษเฐียรผู้เป็นพี่ใหญ่สุดของพี่น้องปาณฑพมีนิสัยชอบการพนัน และชอบเล่าพนันสกาเป็นอย่างมาก ให้ทุรโยธน์ท้าทายยุธิษเฐียรมาเล่นสกากันที่หัสตินาปุระ ทางยุธิษเฐียรจะต้องไม่ปฏิเสธอย่างแน่นอน
ทุรโยธน์ได้ฟังดังนั้นก็สงสัยว่า หากตนเองเป็นผู้เล่นสกากับยุธิษเฐียร จะมั่นใจได้อย่างไรว่าใครจะเป็นผู้ชนะ ศกุนิก็บอกให้ทุรโยธน์สบายใจได้เพราะว่าตนจะเล่นสกาแทนเอง เมื่อได้ยินดังนั้นทุรโยธน์ก็ยินดีเป็นอย่างมากเนื่องจากฝีมือการเล่นสกา โดยเฉพาะการทอดลูกเต๋าของศกุนินั้น ในแผ่นดินนี้ไม่มีใครจะเก่งเกินไปกว่าท่านลุงศกุนิผู้ได้ชื่อว่าเป็นเทพแห่งสกา ประหนึ่งว่าสามารถควบคุมการออกแต้มลูกเต๋าได้ดั่งใจคิด ทุรโยธน์คิดต่อว่าจะเล่นพนันจนกว่าพวกพี่น้องปาณฑพจะสิ้นเนื้อประดาตัว จะยึดทั้งทรัพย์สิน เงินทอง และแม้กระทั่งกรุงอินทร์ปรัศก์ เอาให้ต้องขายตัวเองมาเป็นทาสของตนเลยทีเดียว
เมื่อตกลงแผนการกันเรียบร้อย ทุรโยธน์ก็แจ้งกับท้าวธฤตราษฏร์ผู้เป็นบิดาว่าจะจัดงานพนันสกากับท้าวยุธิษเฐียรและอธิบายความเกลียดชังทั้งหมดที่มีต้องพี่น้องปาณฑพให้ท้าวธฤตราษฏร์ฟัง ท้าวธฤตราษฏร์รู้สึกสงสารลูกชายตนเองจับใจจึงตัดสินใจดำเนินการตามที่ทุรโยธน์ต้องการ
ท้าวธฤตราษฏร์เมื่อเห็นดีเห็นงามในแผนการของทุรโยธน์ ก็สั่งให้อำมาตย์สร้างสภาขึ้นมาใหม่ที่เมืองชยันตะ เอาให้วิจิตรตระการตาดังเช่นมายาสภาของกรุงอินทรปรัศก์ และได้ส่งอำมาตย์วิทูรไปยังกรุงอินทรปรัศก์เพื่อเชื้อเชิญให้พี่น้องปาณฑพทั้งหลายเดินทางมาที่เมืองชยันตะเพื่อเฉลิมฉลองสภาใหม่ และเล่นทอดสกากัน