ในที่สุดพระนางเทราปทีก็ถูกทุหสาสันฉุดกระชากเส้นผมมาจนถึงท้องพระโรง พี่น้องปาณฑพเห็นพระนางถูกทารุณเช่นนั้น ก็โกรธจนไฟจะลุกออกจากตา โดยเฉพาะภีมะผู้มีอารมณ์ร้อนกว่าใครถึงกับจะลุกขึ้นมาแล้วหยิบกระบองฟาดทุหสาสันให้สมกับความชั่วช้าที่มันทำ แต่ภีมะก็ต้องสงบท่าทีเอาไว้ เพียงเพราะว่ายุธิษเฐียรผู้เป็นพี่ ซึ่งบัดนี้นั่งก้มหน้าก้มตา ไม่แสดงท่าทีหรือพูดจาอะไรออกมาเลย
ด้านพระนางเทราปทีเมื่อมาถึงสภา ก็กล่าวกับผู้อาวุโสแห่งสภาว่า ทุกท่านที่อยู่ที่นี่ ยังคงมีความยุติธรรมอยู่อีกไหม ทำไมถึงปล่อยให้เรื่องราวมันเลยเถิดได้ขนาดนี้ ท้าวภีษมะ ท้าวธฤตราษฏร์ โทรณาจารย์ และผู้อาวุโสท่านอื่นๆ ก็ได้แต่นั่งเงียบไม่มีใครตอบคำถามของพระนาง จากนั้นพระนางก็เอ่ยถามต่อยุธิษเฐียรว่า ตามหลักธรรมที่ยุธิษเฐียรปฏิบัติมาตลอดนั้น บัดนี้พระนางเป็นทาสของทุรโยธน์หรือว่าเป็นอิสระกันแน่
ยุธิษเฐียรคิดว่าสิ่งที่ตนเองกลัวที่สุดได้มาถึงแล้ว คือการต้องเผชิญหน้ากับพระนางเทราปทีในเวลานี้ ยุธิษเฐียรปราถนาให้ตนเองตายๆ ไปเสียตอนนี้ ยังดีเสียกว่าต้องเผชิญกับสถานการณ์ที่เจอในตอนนี้ แต่สิ่งที่ยุธิษเฐียรพอจะทำได้คือนั่งนิ่งเงียบ ก้มหน้าก้มตา สงบปากสงบคำต่อไป
เมื่อพระนางเทราปทีเห็นว่ายุธิษเฐียรไม่ตอบคำถาม พระนางก็พุ่งเป้าไปที่ภีษมะ ผู้อาวุโสที่สุดในสภาแห่งนี้ ท้าวภีษมะอดทนไม่ไหว จึงเอ่ยปากออกมาว่า ตนเองก็ไม่สามารถให้คำตอบที่ชัดแจ้งได้ว่าพระนางเป็นทาสหรือไม่ เนื่องจากถ้าว่ากันตามเหตุผล เมื่อยุธิษเฐียรเสียพนันตนเองจนต้องเป็นทาสแล้ว ย่อมหมดสิทธิ์ครอบครองพระนางเทราปที และไม่มีสิทธิ์ที่จะนำพระนางมาเป็นเครื่องเดิมพันต่ออีกต่อไป ถ้ามองในแง่นี้พระนางควรจะเป็นอิสระ แต่ถ้ามองในอีกแง่หนึ่งภรรยานั้นเป็นสมบัติของสามีอยู่แล้ว เพราะฉะนั้นสามีถึงแม้จะเป็นทาสก็ยังมีสิทธิ์ครอบครองภรรยา และสามารถนำมาเป็นเครื่องเดิมพันได้เช่นกัน สรุปแล้วจึงไม่สามารถตอบได้อย่างชัดแจ้งว่าพระนางเป็นอิสระหรือเป็นทาสกันแน่