เมื่อทุรโยธน์ทราบข่าวการเดินทางออกจากเมืองเพื่อไปหาพี่น้องปาณฑพของวิฑูร ทุรโยธน์ ศกุนิ และราธียะก็นั่งปรึกษาสาเหตุของการเดินทางครั้งนี้ ต่างคนต่างแสดงความคิดเห็นจนเลยเถิดไปถึงกับคิดว่าวิฑูรไปเชิญพี่น้องปาณฑพกลับมา
ราธียะก็ให้ความเห็นว่า ตอนนี้พี่น้องปาณฑพกำลังอ่อนแอไม่มีกองกำลังใดๆ สนับสนุน เราควรจัดทัพไปจัดการเสีย จะได้หมดเสี้ยนหนามในอนาคต ซึ่งทั้งสองคนก็เห็นด้วยกับความเห็นของราธียะ แต่ติดเสียที่ว่าระหว่างกำลังนั่งปรึกษาแผนการอยู่นั้น ฤาษีวยาสผู้รู้เรื่องราวทุกอย่างก็ปรากฏตัวขึ้นมาและสั่งห้ามไม่ให้คนทั้งสามวางแผนทำสงครามต่อไป
เวลาผ่านไประยะหนึ่ง ก็มีฤาษีชื่อ ไมเตรยะ เดินทางมาเยี่ยมเยือนท้าวธฤตราษฏร์ ระหว่างที่ฤาษีกำลังพูดคุยกับท้าวธฤตราษฏร์นั้น ฤาษีไมเตรยะก็หันไปมองที่ทุรโยธน์และพูดจาตักเตือนให้ทุรโยธน์ทำตัวให้เหมาะสมและให้เกียรติพี่น้องปาณฑพ แต่ทุรโยธน์ก็ทำลอยหน้าลอยตา เอามือทุบขาตนเองเล่นๆ ไม่ได้สนใจคำเตือนของฤาษีไมเตรยะ
เมื่อฤาษีไมเตรยะเห็นท่าทางไม่ยี่หระของทุรโยธน์ ก็เกิดโมโหขึ้นมา จึงตวาดด้วยเสียงอันดังว่า เจ้าทุรโยธน์ ในเมื่อเจ้าไม่สนใจคำเตือนของข้า ข้าจะย้ำให้มั่นใจว่าในอนาคตเจ้าจะต้องตายด้วยมือของภีมะอย่างแน่นอน หลังจากนั้นฤาษีก็เดินทางจากไปในทันที