ระหว่างที่คณะเดินทางปรึกษากัน ยุธิษเฐียรก็นึกถึงฆโฏตกัจ ลูกชายคนสำคัญของภีมะ ผู้ที่คอยช่วยเหลือพี่น้องปาณฑพมาหลายต่อหลายครั้ง ระหว่างที่คิดถึงอยู่นั่นเอง ฆโฏตกัจก็มาปรากฏตัวให้คณะเดินทางได้เห็นทันที
พี่น้องปาณฑพทุกคนดีใจมากที่ได้เจอฆโฏตกัจ หลังจากที่ไม่ได้เจอกันมาเนิ่นนาน ตั้งแต่ครั้งที่ฆโฏตกัจได้ช่วยเหลือการเดินทางของสหเทพ (สามารถติดตามได้ในตอนที่ 109 เส้นทางทิศใต้) โดยเฉพาะอย่างยิ่งยุธิษเฐียรผู้รักหลานคนแรกของครอบครัวคนนี้เป็นพิเศษ
ยุธิษเฐียรขอให้ฆโฏตกัจช่วยอุ้มพระนางเทราปทีเพื่อให้เดินทางต่อไปได้ ฆโฏตกัจเห็นดังนั้นก็เข้าไปอุ้มพระนางเทราปทีอย่างแผ่วเบา อีกทั้งเรียกบริวารของตนเองให้อุ้มพี่น้องปาณฑพทุกคนที่เหลืออีกด้วย ส่วนพราหมณ์เธามยะ และฤาษีโลมสาสามารถเดินทางต่อไปได้โดยไม่ต้องการให้ช่วยเหลือแต่อย่างใด
เมื่อได้รับความช่วยเหลือจากฆโฏตกัจและบริวาร การเดินทางก็สะดวกราบรื่นเป็นอย่างดี ไม่นานก็เดินทางไปถึงเขาไกรลาส จุดหมายที่คณะเดินทางตั้งใจไว้ว่าจะมารอรับอรชุนที่จะกลับมาจากอมราวดีในอีกไม่นาน