อรชุนและภีมะเร่งรีบเดินทางออกจากที่พำนักเพื่อไล่ตามกองทัพคนธรรพ์ที่จับตัวทุรโยธน์ไป แม้ว่าทั้งสองต่างมีความสุขอยู่ในใจที่ทุรโยธน์ได้รับความลำบากเสียบ้าง แต่เมื่อเป็นคำสั่งของยุธิษเฐียร อรชุนและภีมะก็พร้อมจะทำตาม
อรชุนและภีมะไล่ตามกองทัพจนมาถึงท้ายขบวน ภีมะเอ่ยปากท้าทายคนธรรพ์ผู้คุมท้ายขบวนให้มาสู้กัน คนธรรพ์ก็หันหลังกลับมาตั้งทัพเผชิญหน้ากับภีมะและอรชุนทันที เดิมทีอรชุนพยายามใช้แนวทางเจรจาเพื่อขอตัวทุรโยธน์และตัวประกันคนอื่นๆ คืน แต่การเจรจาไม่เป็นผล ต่างฝ่ายต่างไม่ยินยอมทำตามคำร้องขอ จนท้ายที่สุดอรชุนและภีมะจึงจำเป็นต้องใช้กำลังเข้าต่อสู้กับกองทัพคนธรรพ์
อรชุนและภีมะรบด้วยกำลังทั้งหมดตน แต่กองทัพคนธรรพ์ก็ตั้งรับอย่างเข้มแข็งต่างฝ่ายต่างใช้กำลังและอาวุธเข้าต่อสู้กันอย่างไม่มีใครยอมลดราวาศอกให้แก่กัน