ค่ำคืนแห่งความกังวลใจของพี่น้องฝั่งเการพ โดยเฉพาะราธียะ ได้ผ่านไปอย่างเชื่องช้า ในที่สุดราธียะก็ออกเดินทางไปเฝ้าทุรโยธน์ที่นั่งทำสมาธิอยู่บนกองหญ้าคา
ราธียะกล่อมทุรโยธน์ให้ปล่อยวางความทุกข์ใจลงเสีย ทุรโยธน์เป็นถึงราชาของเหล่าราชาทั้งหลาย ทุรโยธน์ท่านไม่ต้องกังวลใจเรื่องพี่น้องปาณฑพอีกต่อไปเพราะในอนาคตราธียะผู้นี้จะเป็นผู้สังหารพวกมันเสียให้สิ้น โดยเฉพาะอรชุน ศัตรูคู่แค้นของตน
คำพูดของราธียะได้ปลุกทุรโยธน์ขึ้นมาจากความเศร้า ทุรโยธน์ลุกขึ้นและมีความมั่นใจกลับมาเป็นทุรโยธน์คนเดิม ทุรโยธน์บอกกับราธียะว่าต่อไปนี้จะไม่ทำอะไรโง่เขลาเช่นนี้อีก ทุรโยธน์จะมีชีวิตอยู่เพื่อรบกับพี่น้องปาณฑพและครองโลกนี้เพียงผู้เดียว หรือไม่เช่นนั้นก็ตายในสนามรบเสียดีกว่า
เมื่อทุกคนเดินทางกลับถึงเมืองหัสตินาปุระ ทุรโยธน์ได้มีความคิดจะจัดงานราชสูยะ เพื่อประกาศความยิ่งใหญ่ของตน ราธียะก็เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง และยินดีจะทำทุกอย่างเพื่อให้พิธีราชสูยะของทุรโยธน์สำเร็จได้ด้วยดี