วันหนึ่งพี่น้องปาณฑพได้รับคำขอร้องจากพราหมณ์คนหนึ่ง ให้ช่วยออกตามหาไม้อรณี ซึ่งเป็นไม้ที่พราหมณ์ใช้สำหรับทำพิธีบูชาเป็นประจำทุกวัน ที่ถูกกวางตัวหนึ่งคาบหนีออกจากที่พักไป
หลังจากที่พี่น้องปาณฑพได้ฟังคำขอร้อง ก็เร่งรีบออกตามหาทันที เพราะพี่น้องปาณฑพรู้ว่าไม้อรณีนี้มีความสำคัญต่อการทำพิธีของพราหมณ์เป็นอย่างมาก แต่ไม่ว่าจะตามหาสักเพียงได้ก็ไม่สามารถหากวางต้นเหตุได้เลย พี่น้องปาณฑพทั้งห้าค้นหาจนหมดเรี่ยวแรงจึงตัดสินใจนั่งพักอยู่ที่พักใต้ต้นไม้แห่งหนึ่ง
ยุธิษเฐียรสั่งให้นกุลปีนขึ้นต้นไม้เพื่อสอดส่องหาแหล่งน้ำ และพบว่าใกล้ๆ กันนั้นเองมีสระน้ำอยู่สระหนึ่ง นกุลจึงอาสาเดินทางไปที่สระน้ำและนำน้ำกลับมาให้พี่น้องทุกคน
นกุลเดินทางเพียงครู่เดียวก็ถึงสระน้ำ แต่ระหว่างที่นกุลกำลังจะก้มดื่มน้ำ ก็ได้ยินเสียงจากที่ใดที่หนึ่งว่า "ห้ามดื่มน้ำในสระเด็ดขาดจนกว่าจะตอบคำถามของข้าได้เสียก่อน" ด้วยความกระหายน้ำเป็นอย่างมาก นกุลเพิกเฉยต่อคำเตือนละก้มหน้าลงดื่มน้ำอย่างรวดเร็ว หลังจากที่ดื่มน้ำเข้าไปแล้วนกุลก็สิ้นใจตายทันที
เวลาผ่านไปสักพักหนึ่งพี่น้องปาณฑพเริ่มสงสัยว่านกุลไปนานเกินไป จึงเริ่มแยกย้ายกันออกตามหานกุล สหเทพเป็นคนแรกที่เดินทางมาพบศพของนกุลที่ริมสระน้ำ แต่ด้วยความกระหายเช่นเดียวกัน สหเทพก็เดินตรงไปดื่มน้ำและขาดใจตาย
หลังจากนั้นทั้งภีมะและอรชุนก็พบสถานการณ์เดียวกัน ทั้งสองต่างดื่มน้ำจากสระมรณะและพบจบชีวิตลง เหลือเพียงยุฐิษเฐียรผู้ซึ่งยังเดินทางมาไม่ถึงสระมรณะ