หลังจากที่ตกลงกันเรียบร้อย พลรามก็ให้ลูกน้องจัดที่พักที่เหมาะสมให้ฤาษีอรชุน อาศัยอยู่ภายในอุทยานในเมืองทวารกา และยังมอบหมายให้เจ้าหญิงสุภัทรารับหน้าที่ดูแลปรนนิบัติในเรื่องความเป็นอยู่ และอาหารให้เป็นอย่างดี เจ้าหญิงก็ทำอย่างดีไม่มีขาดตกบกพร่อง
ในส่วนของเจ้าหญิงสุภัทรา เดิมทีนางเคยได้ยินชื่อเสียงของอรชุน จากปากของคนอื่นๆ ที่เล่าให้ฟังถึงวีรกรรมของอรชุน ที่รบชนะท้าวทรุปัท และยังพิธีสยุมพรกับพระนางเทราปที เจ้าหญิงเองก็แอบหลงรักอรชุนตั้งแต่ยังไม่พบหน้าเช่นกัน และเฝ้ารอวันที่จะได้พบกับอรชุน ผู้ที่ตนฝากหัวใจเอาไว้ตั้งแต่ไม่ได้พบหน้า
วันหนึ่งเจ้าหญิงสุภัทราก็เอ่ยถามฤาษีว่า "ท่านฤาษีเดินทางไปทั่ว ท่านเคยได้พบปะกับท่านอรชุนหรือไม่ ท่านอรชุนเป็นอย่างไร ท่านหล่อเหลาไหม องอาจไหม และกล้าหาญหรือไม่" ฤาษีอรชุนได้ยินดังนั้นก็เข้าใจจิตใจของเจ้าหญิงสุภัทราได้ในทันที จึงตอบว่า "ข้าไม่เพียงเคยได้พบกับอรชุน แต่ข้ายังรู้อีกด้วยว่าตอนนี้อรชุนอยู่ที่ใด" หลังจากที่ได้ยินคำกล่าวเจ้าหญิงสุภัทราก็ยิ่งดีใจ สอบถามต่อว่า "ท่านฤาษีรู้ว่าท่านอรชุน ได้โปรดบอกข้าว่าตอนนี้ท่านอรชุนอยู่ที่ใด"
ฤาษีอรชุนจึงลุกขึ้น ปัดเศษขี้เถ้าออกจากตัว แล้วเดินเข้าใกล้เจ้าหญิงสุภัทราแล้วกล่าวว่า "ตอนนี้อรชุนอยู่ต่อหน้าสตรีผู้งดงามที่สุดในแผ่นดิน อยู่ต่อหน้าเจ้าตรงนี้นี่ไง" เจ้าหญิงสุภัทราได้ยินดังนั้นจึงได้เข้าใจว่า แท้ที่จริงแล้วฤาษีที่อยู่ต่อหน้าตนคืออรชุน คนที่ตนเองหลงรักนั่นเอง