ทางฝ่ายทุรโยธน์ ศกุนิ และราธียะ ผู้พยายามอย่างยิ่งที่จะทำลายพี่น้องปาณฑพให้สิ้นซาก และดำเนินการตามแผนมาได้จบเกือบถึงจุดสิ้นสุดแล้ว ต้องมาเจอการแทรกแซงของท้าวธฤตราษฏร์ สร้างความหัวเสียให้กับทุรโยธน์เป็นอย่างมาก แต่ก็ไม่สามารถจะทำอะไรได้อีก จนต้องเดินออกจากท้องพระโรงไป โดยมีศกุนิเดินตามออกไปติดๆ
ส่วนราธียะ เมื่อเห็นว่าพี่น้องปาณฑพรอดพ้นจากสถานการณ์อย่างหวุดหวิดก็พูดขึ้นว่า "พวกเจ้าทั้งหลายโชคดี ที่ได้สตรีช่วยเหลือเอาไว้ให้รอดพ้นจากจุดที่ต่ำที่สุด" เมื่อได้ยินคำเหยียดหยามเช่นนั้น ภีมะซึ่งเดือดเป็นไฟและพร้อมจะระเบิดอารมณ์อยู่แล้วก็ทำฮึดฮัดจะเข้าไปสู้กับราธียะ แต่ก็ถูกยุธิษเฐียรห้ามปรามเอาไว้ ราธียะเองไม่ได้อยู่เห็นท่าทีของจากพี่น้องปาณฑพและเดินออกไปสมทบกับทุรโยธน์
หลังจากนั้นยุธิษเธียรก็กล่าวลาผู้อาวุโสทั้งหลายในสภา และกล่าวกับท้าวธฤตราษฏร์ว่า ตนและพี่น้องทั้งหลาย พร้อมจะทำตามที่ท้าวธฤตราษฏร์ต้องการเสมอ ถ้ามีสิ่งใดที่ท้าวธฤตราษฏร์ต้องการก็ให้บอกมาได้ เมื่อกล่าวจบก็ขอตัวขึ้นรถม้าเพื่อกลับเมืองอินทรปรัศถ์ พร้อมพี่น้องปาณฑพที่เหลือและพระนางเทราปที เป็นอันจบสิ้นพิธีอันน่าอัปยศที่สุดในชีวิตครั้งหนึ่งของพี่น้องปาณฑพ และโดยเฉพาะพระนางเทราปทีผู้ที่ยังเก็บความแค้นเอาไว้ในใจ