ระหว่างที่หาที่ทางเพื่อตั้งกองทัพอยู่นั่นเอง มหาดเล็กก็เดินทางเข้ามารายงานกับทุรโยธน์ว่าสระน้ำที่ทุรโยธน์เลือกเป็นทำเลในการตั้งกองทัพนั้น มีเจ้าของปกครองอยู่แล้ว
ทุรโยธน์ได้ฟังดังนั้นก็ประกาศว่าดินแดนทั้งหมดในขอบเขตนี้เป็นของตน ตนมีสิทธิ์ครอบครองและไม่จำเป็นต้องขออนุญาตผู้ใด มหาดเล็กนำข้อความจากทุรโยธน์ไปแจ้งต่อเจ้าของสระ
เจ้าของสระได้ยินเช่นนั้นก็โกรธจัด กล่าวท้าทายทุรโยธน์ว่าถ้าต้องการแผ่นดินส่วนนี้ก็ให้เดินทัพเข้ามารบกัน ทันใดนั้นเองราธียะผู้อยู่ในเหตุการณ์ได้ยินเข้าก็รีบนำทัพออกเลยทันที
ราธียะนำกำลังเข้ารบกับเจ้าของสระ และพบว่าเจ้าของสระเป็นคนธรรพ์ผู้มีฤทธิ์มาก และมีฝีมือในการรบเก่งกาจเป็นอย่างมาก แม้ว่าราธียะจะสู้อย่างสุดกำลังแล้วก็ยังไม่สามารถต้านทานคบดาบและอาวุธต่างๆ ของราชาคนธรรพ์ได้ จนถึงขนาดที่ราธียะต้องกระโดดหนีออกจากการรบไป
ศกุนิ ทุหศาสัน และทุรโยธน์จำเป็นต้องนำทัพเข้าต่อสู่กับราชาคนธรรพ์ แต่ด้วยความต่างชั้นทางด้านฝีมือ แม้ว่าทุรโยธน์จะรบได้อย่างดี แต่ก็ไม่สามารถเอาชนะราชาคนธรรพ์เจ้าของสระได้
ท้ายที่สุดทุรโยธน์ต้องยอมแพ้และถูกจับตัวเป็นตัวประกัน แถมยังถูกจับผูกไว้กับรถม้าศึกของตนเดินทางกลับไป เป็นที่น่าเอน็จอนาถยิ่งนัก