เนื้อเรื่องมหาภารตะ

รากษสมายาสูร เดิมทีเป็นสถาปนิกของพวกรากษส เชี่ยวชาญทางด้านสร้างปราสาทราชวัง หลังจากรอดชีวิตจากการเผาป่าขาณฑวะปรัสถ์ ก็สัญญาจะสร้างราชวังให้กับพี่น้องปาณฑพ รากษสมายาสูรจึงนำพรรคพวกเดินทางไปยังที่เก็บสมบัติของตน และนำข้าวของ อัญมณีต่างๆ...

ฝ่ายพระอินทร์เมื่อจบศึกกับอรชุน ถึงแม้ว่าตนจะเป็นฝ่ายพ่ายแพ้แต่ก็รู้สึกภูมิใจที่อรชุนบุตรชายของตนเอง มีความสามารถขนาดที่รบชนะตนได้ พระอินทร์จึงได้บอกกับอรชุนว่า วันหนึ่งเมื่ออรชุนพร้อม พระอินทร์จะนำพาอรชุนขึ้นไปท่องเที่ยวบนสวรรค์ ให้พบกับความสวยงามต่างๆ...

เมื่อเริ่มเปิดศึก อรชุนก็รบกับพระอินทร์อย่างเข้มแข็ง ห้าวหาญ ส่วนพระอินทร์เองก็ใช้อาวุธที่มีเข้าโจมตีทั้งอรชุนและกฤษณะ กลายเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือดจนเทวดาทั้งหลายที่แอบดูอยู่หวั่นวิตกว่าโลกจะสลายสิ้นไปเพราะอาวุธของทั้งสาม แต่ในท้ายที่สุด...

ทันใดนั้นเอง ผู้นำทัพก็ปรากฏตัว ที่แท้ผู้ที่นำทัพเทวดามาช่วยตักษกะนาคราช ไม่ใช่ใครอื่น แต่คือพระอินทร์ ผู้เป็นบิดาของอรชุนนั่นเอง เนื่องจากตักษกะนาคราชและพระอินทร์เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เก่าก่อน เมื่อใดที่ตักษกะนาคราชตกระกำลำบาก...

เมื่อเริ่มการสู้รบ อรชุนก็จับคู่รบตัวต่อตัวกับตักษกะนาคราช ทั้งสองรบพัวพันกันอยู่ระยะหนึ่ง แต่ด้วยความต่างชั้นของฝีมือ รวมถึงอรชุนได้รับธนูวิเศษคาณฑีวะจากพระอัคนี ทำให้อรชุนสามารถชนะตักษกะนาคราช ตักษกะนาคราชถูกอรชุนยิงธนูใส่จนร่างเกิดบาดแผลเต็มไปหมด...

เมื่ออรชุน กฤษณะ และพระอัคนี้เตรียมตัวพร้อม ขณะที่พระอัคนีเตรียมตั้งท่าจะเริ่มเผาป่า ก็บังเกิดหมอกควันปรากฏขึ้นด้านหน้าของอรชุนและกฤษณะ ทันใดนั้นเองตักษกะนาคราช ผู้เป็นราชาแห่งนาคผู้อาศัยอยู่ในป่าแห่งนี้ก็ปรากฏกายขึ้น พร้อมทั้งกองทัพนาคอีกนับพัน...

ระหว่างที่อรชุนกับกฤษณะตรวจสอบพื้นที่ป่าขาณฑวะปรัสถ์ พระอัคนีก็ได้ปรากฏตัวให้ทั้งสองได้เห็น โดยพระอัคนีเล่าให้ทั้งสองฟังว่าพระองค์เกิดอาการประชวรขึ้น พระองค์ได้ปรึกษากับพระพรหม พระพรหมแนะนำว่าในป่าขาณฑวะปรัสถ์นั้นมีพืชและสมุนไพรมาก...

หลังจากที่พี่น้องปาณฑพ พระนางกุนตีและพระนางเทราปที ได้เดินทางกลับเมืองหัสตินาปุระ ชาวเมืองหัสตินาปุระก็จัดงานเฉลิมฉลองอย่างยิ่งใหญ่เป็นเวลาหลายวัน เวลาผ่านไปพอสมควร ท้าวธฤตราษฏร์ก็สั่งให้จัดราชาภิเษกเจ้าชายยุธิษเฐียรพี่ใหญ่แห่งห้าพี่น้องปาณฑพ เป็นพระราชา...

เมื่อราชสำนักหัสตินาปุระได้ข้อสรุปเรื่องปาณฑพก็ส่งวิฑูรมาที่แคว้นปัญจาละ เพื่อเชิญชวนให้พี่น้องปาณฑพเดินทางกลับราชสำนักหัสตินาปุระ พี่น้องปาณฑพหลังจากได้รับคำเชิญก็พูดคุยปรึกษากัน ตกลงกันว่าจะทำตามคำเชิญของท้าวภีษมะ จึงได้แจ้งความต้องการให้ท้าวทรุปัททราบ...

ในส่วนของราชสำนักหัสตินาปุระ เมื่อได้ทราบข่าวว่าพี่น้องปาณฑพและพระนางกุนตียังมีชีวิตอยู่ คนที่ดีใจที่สุดย่อมเป็นท้าวภีษมะ ที่รู้ความจริงตั้งแต่แรกแล้ว ว่าพี่น้องปาณฑพและพระนางกุนตียังรอดชีวิต จากคำบอกเล่าของวิฑูร ส่วนท้าวธฤตราษฏร์กับทุรโยธน์...

ในที่สุด วันที่จัดพิธีแต่งงานก็มาถึง ท้าวทรุปัทซึ่งได้พูดคุยกับลูกชายจนมั่นใจว่าแท้ที่จริงพราหมณ์ทั้งห้านี่คือภารดาปาณฑพอย่างแน่นอน จึงจัดพิธีแต่งงานให้อย่างยิ่งใหญ่สมเกียรติของพี่น้องปาณฑพ ในเบื้องต้นก่อนจะเริ่มพิธี ท้าวทรุปัทเอ่ยปากถามยุธิษเฐียร...

หลังจากเสร็จสิ้นพิธีสยุมพร เมื่อพราหมณ์ทั้งห้าขอตัวลากลับบ้านพร้อมพระนางเทราปที ทั้งท้าวปรุปัทและเจ้าชายธฤษฏะทยุมันก็นั่งปรึกษากัน ทั้งสองมีความเป็นห่วงพระนางเทราปทีว่าจะต้องไปพบกับอะไรบ้าง ท้าวทรุปัทจึงสั่งให้เจ้าชายธฤษฏะทยุมันแอบไปดูว่าพระนางเทราปที...

เมื่อเรื่องราวปัญหาเกี่ยวกับพระนางเทราปที ทำให้พี่น้องปาณฑพต้องถกเกียงกันอย่างยาวนาน จนแล้วจนรอดก็ยังไม่ได้ข้อสรุป ทันใดนั้นเอง ฤาษีวยาสก็ปรากฏตัวออกมาให้ทุกคนเห็น ฤาษีกล่าวกับทุกคนให้สงบสติอารมณ์ และบอกว่าปัญหาเรื่องพระนางเทราปทีนั้น มีคำตอบที่ชัดเจน...

เมื่อจบพิธี เจ้าชายต่างๆ แยกย้ายกันกลับบ้านเมืองของตนเองไป ทางพราหมณ์หนุ่มผู้ชนะการแข่งขันอย่างอรชุน ก็ต้องนำพระนางเทราปทีกลับที่พักตามธรรมเนียมเช่นกัน ทั้งห้าคนก็ลาท้าวทรุปัทและเจ้าชายธฤษฏะทยุมันเพื่อกลับที่พัก...

เมื่อเสียงเอะอะเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ ตัวตั้งตัวตีในฝั่งวรรณะกษัตริย์ก็คือ ทุรโยธน์เริ่มหยิบอาวุธขึ้นมาเตรียมจะเข้าโจมตีพราหมณ์หนุ่มผู้ชนะการแข่งขัน แต่ฝ่ายวรรณะพราหมณ์ก็เริ่มรู้สึกไม่พอใจที่วรรณะกษัตริย์ไม่เคารพกฏกติกาที่ฝ่ายตนเองเป็นฝ่ายชนะ...